Szczególną grupę, pośród zabytkowego księgozbioru, stanowią stare druki. Wśród nich możemy wskazać na dzieło Franciszka Kurcyusza (Curtiusa) „Opis chorob prędkiego ratunku potrzebuiących…”, z 1783 r., uważane za pierwszy polski podręcznik dotyczący reanimacji oraz dzieło Pierra Faucharda (1678-1761) – ojca stomatologii europejskiej, z 1733 r. Warto także wspomnieć o zielnikach z pięknymi kolorowymi miedziorytami. Jest również „Zielnik herbarzem z ięzyka łacinskiego zowią…”, którego autorem jest Szymon Syreński (Syreniusz) (ok. 1540-1611), znany polski przyrodnik, lekarz i botanik, wydany w 1613 r.